Şimdi Büyüdüm Şiiri

Şimdi Büyüdüm

Oyuncağı elimden alınmış çocuk gibiyim,
Kurşun askerlerim de yenik düştü şavaşa,
Kumdan kalelerim yıkıldı,
Savaş meydanında kaldı bez bebeğim,
Elma şekerim de yere düştü kirlendi,
Çocuksu gülüşümü de yenildi zamana,
Dört duvar arasında kay boldu hayallerim,
Sanırım şimdi büyüdüm…

İnsanların özünde büyümeyen bir çocuk vardır. Birtürlü büyütülemeyen, bir anda çıkar ortaya, kendini güvende hissetiği, samimi ortamda. Annesinin dizlerinde, babasının yamacında, ailesinin içinde, bazende dost gördüğü samimi ortamlarda. İnsanın bir anda ortaya çıkan çocuk yanı nefes aldırır. Öyle bir an gelirki insan yıllar içinde büyütemediği bu sevimli çouk hallerinden eser kalmaz işte ozman ben büyüdüm dediği andır. Aslında o an hayatın atadının tuzunun bittiği andır.

Valide